آرتان، رقم جدید جو با پتانسیل عملکرد بالا، مناسب کشت در مناطق سرد و معتدل سرد دیم ایران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 208

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAFHC-12-2_007

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1403

چکیده مقاله:

به منظور تولید رقم جو متحمل به خشکی و سرما، رقم آرتان از طریق مرکز بین المللی ایکاردا در قالب خزانه نسل های در حال تفکیک (نسل F۳) در سال ۷۷-۱۳۷۶ وارد آزمایشات داخلی ایستگاه های سرد و معتدل موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور شد و به روش بالک تغییر شکل یافته به خلوص ژنتیکی رسید. سپس طی چند سال در ایستگاه های مراغه، شیروان، قاملو، سرارود، زنجان، ارومیه و اردبیل در آزمایشات مقایسه عملکرد و سازگاری مورد بررسی قرار گرفت. رقم آرتان با میانگین عملکرد دانه ۲۱۴۲ کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم شاهد آبیدر ۱۱ درصد عملکرد دانه بیشتری داشت. این رقم نسبت به شاهد آبیدر از زودرسی نسبی، پابلندی و وزن هزاردانه بیشتری برخوردار بوده و دارای صفات سازگاری عمومی و پایداری عملکرد مطلوب، تیپ رشد بینابین، مقاوم به ریزش دانه، متحمل به سرما و خشکی، میانگین ارتفاع بوته ۸۳ سانتی متر، وزن هزار دانه ۴۲ گرم و مقاومت به بیماری های زنگ زرد و زنگ قهوه ای می باشد. رقم آرتان به دلیل عملکرد بالا و ویژگی های مطلوب زراعی برای کاشت در مناطق سرد و معتدل سرد دیم کشور انتخاب و معرفی شد.

نویسندگان

فرهاد آهک پز کرکجی

استادیار، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران.

فرید نورمند موید

استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

سید مرتضی عظیم زاده

استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

ابراهیم روحی

دانشیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

جمشید قبادی بیگوند

مربی، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران.

کاظم سلیمانی

محقق، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی زنجان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زنجان، ایران.

یوسف انصاری ملکی

مربی، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران.

الیاس نیستانی

استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بجنورد، ایران.

کوروش نادر محمودی

مربی، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، معاونت سرارود، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سرارود، ایران.

هوشنگ پاشاپور

محقق، موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

غلامرضا عابدی اصل

مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.

محمد مهدی پورسیاه بیدی

استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایلام، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایلام، ایران.

علی حسامی

مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

بهزاد صادق زاده

دانشیار، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران.

مقصود حسن پور حسنی

مربی، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران.

صابر گلکاری

دانشیار، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

معصومه خیرگو

محقق ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گنبد، ایران.

رضا اقنوم

دانشیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

صفر علی صفوی

دانشیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.

شاهپور ابراهیم نژاد

مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران.

عباس خانیزاد

مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

رحیم هوشیار

مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران.

ایرج اسکندری

استادیار، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Anonymous. ۲۰۲۱. Report on the level, production and performance of ...
  • Bray, E. A., Bailey-Serres, J., and Weretilnyk, E. ۲۰۰۰. Responses ...
  • Dolatpanah, T., Roostaii, M., Ahakpaz, F., and Mohebalipoor, N. ۲۰۱۳. ...
  • Eyal, Z., Scharen, A. L., Prescott, J. M., and Ginkel, ...
  • Faizi Asl, V., and Valizadeh, Gh. ۲۰۰۱. Determining the nitrogen ...
  • Faizi Asl, V., and Valizadeh, Gh. ۲۰۰۳. Effect of time ...
  • Faizi Asl, V. ۲۰۱۷. Evaluation of the response of rainfed ...
  • Forster, B. P., Ellis, R. P., Moir, J., Talame, V., ...
  • Forster, B. P., Rzussell, J., Ellis, R., Handley, L., Robinson, ...
  • Nazari, L., and Pakniyat, H. ۲۰۱۰. Assessment of drought tolerance ...
  • Noormand Moaied, F., and Abdi, A. ۲۰۰۹. Evaluation of drought ...
  • Saari, E. E., and Prescott, J. M. ۱۹۷۵. A Scale ...
  • Yan, W. ۲۰۰۲. Singular-value partitioning in biplot analysis of multi-environment ...
  • نمایش کامل مراجع