باورهای معرفت شناختی و جهت گیری اهداف پیشرفت با میانجی گری خودکارآمدی

هدف از پژوهش حاضر تعیین برازش مدل پیش بینی کمک طلبی بر اساس باورهای معرفت شناختی و جهت گیری اهداف پیشرفتبا میانجی گری خودکارآمدی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعهاین پژوهش کلیه دانش آموزان پایه دهم دبیرستان های دخترانه دولتی شهرستان ساوه در سال تحصیلی 1396-1395 بود. جهت انتخابنمونه از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. بدین صورت که از بین 10 دبیرستان شهرستان ساوه، به تصادف تعداد3 دبیرستان انتخاب شد. سپس از هر یک از دبیرستان های انتخاب شده بطور تصادفی 2 کلاس انتخاب شد که در مجموع تعداد 200دانش آموز بعنوان نمونه انتخاب شدند وپرسشنامه های پژوهش را تکمیل نمودند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کمک طلبی ریان وپنتریچ، پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر، پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک گرگور و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی مکایلروی و بانتینگ بودند، که این ابزار از ابزارهای رایجی می باشند که روایی و پایایی آن در تحقیقات مختلف مورد تایید قرار گرفته است.داده های پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بدست آمده از تحلیل فرضیات پژوهش نشان داد که شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد. متغیر باورهای معرفت شناختی بر متغیر کمک طلبی هم اثرمستقیم و هم اثر غیرمستقیم معنادار دارد.متغیر اهداف پیشرفت بر متغیر کمک طلبی هم اثر مستقیم و هم اثر غیرمستقیم دارد. متغیرخودکارآمدی تحصیلی بر متغیر کمک طلبی اثر مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

کمک طلبی ، باورهای معرفت شناختی ، جهت گیری اهداف پیشرفت ، خودکارآمدی