بررسی تاثیر مدیریت زمان بر خودکارآمدی شغلی (مطالعه موردی: معلمان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش منطقه گهواره در استان کرمانشاه)

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر مدیریت زمان بر خودکارآمدی شغلی در میان معلمان مقطع ابتدایی آموزش وپرورش منطقه گهواره در استان کرمانشاه انجام شد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی منطقهمذکور در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 125 نفر بود که با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان، تعداد 90 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها،پرسشنامه های مدیریت زمان بریتون و تسر و خودکارآمدی معلم (TSOES-LF) تشانن موران و وولفولک هوی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که مدیریت زمان از نظر برنامهریزی کوتاهمدت و بلندمدت بر خودکارآمدی شغلی معلمان به ترتیب با سطح معناداری 0/039 و 0/04 موثر است. نتایج حاکی از آن است که مدیریت زمان بر خودکارآمدی شغلی معلمان مقطع ابتدایی آموزش و پرورش منطقه گهواره موثر است.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، برنامه ریزی کوتاه مدت ، برنامه ریزی بلندمدت ، خودکارآمدی شغلی