پیش بینی رابطه بین معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی

تامین بهداشت همه افراد جامعه از مهم ترین مسایل اساسی هر کشور است، این امر در سه جنبه جسمانی، روانی و اجتماعی مورد ملاحظه قرار می گیرد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی است. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر دانشجویان دختر و پسر 23-30 سال مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1396-1397 بودند که 242 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. آنان به پرسشنامه های معنویت، خودکارآمدی، سلامت روان و شادکامی پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد طبق فرضیه اول ضریب همبستگی معنویت (55/0 ) و ابعاد آن یعنی خودآگاهی (50/0 )، اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی (36/0 )، فعالیت های معنوی (47/0 ) و نیازهای معنوی (49/0 ) با خودکارآمدی در سطح 01/0 مثبت و معنادار است. همچنین نتایح حاصل از فرضیه دوم نشان داد که ضریب همبستگی معنویت با سلامت روان،بعد جسمانی سلامت، بعد اضطراب، بعد اجتماعی و بعد افسردگی در سطح 01/0 مثبت و معنادار است. نتایج فرضیه سوم نیز حاکی از آن بود که (54/0 ) و ابعاد آن یعنی خودآگاهی (57/0 )، اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی (45/0 )، فعالیت های معنوی (43/0 ) و نیازهای معنوی (39/0 ) با شادکامی در سطح 01/0 مثبت و معنادار است.

کلیدواژه ها:

معنویت ، خودکارآمدی ، سلامت روان ، شادکامی