اثربخشی آموزش نقاشی درمانی بر روی مهارتهای ارتباطی دانشآموزان پرخاشگر مقطع ابتدایی شهر کرج

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نقاشی درمانی بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان پرخاشگر بود. روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح آزمایشی پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش، کلیه ی دانش آموزانی بودند که در مدارس ابتدایی شهرستان کرج در سال تحصیلی95-96 تحصیلمی کردند. نمونهی آماری شامل چهار کلاس از یک مدرسه بود که به صورت تصادفی به گروه آزمایشی و کنترل تخصیص یافت. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری و آزمون مهارت های جمع آوری شد. گروه آزمایشی، 8 جلسه 50 دقیقه ای، نقاشی درمانی در طی یکماه، دریافت کردند. گروه گواه برنامه درسی معمول را دریافت می کردند. پس از انجام مداخله، میزان مهارت ارتباطی دانش آموزان پرخاشگر مجددا اندازگیری و داده های جمع آوری شده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل گردید. نتایج: نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که برنامه نقاشی درمانی به عنوان برنامه مداخله ای در افزایش مهارتهای ارتباطی گروه آزمایشی موثر بوده است. همچنین نقاشی درمانی می تواند کنترل هیجانات، مهارت ادراک دیگران و ابراز وجود کودکان پرخاشگر را افزایش دهد. بحث و نتیجه گیری: کودکان دارای مشکلات ارتباطی در تعامل باهمسالان خود در محیط مدرسه و در هنگام بازی مشکلات میان- فردی زیادی را تجربه میکنند و همین مسیله باعث بروز رفتارهای منفی و پرخاشگری در این کودکان میشود. نقاشی درمانی به عنوان یک روش مداخله ای مناسب می تواند در افزایش مهارت های ارتباطی این کودکان و کاهش پرخاشگری آنها موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

نقاشی درمانی ، پرخاشگری ، مهارتهای ارتباطی ، دانش آموزان