بررسی تاثیر نوبت کاری در میزان شیوع افسردگی در پرسنل پرستاری بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی یزد

افسردگی به عنوان یکی از اختلالات شایع در همه جوامع محسوب می شود. عوامل متعددی در ایجاد افسردگی دخیل هستند که نوبت کاری را می توان یکی از این عوامل نام برد. نوبت کاری یک برنامه کاری غیر استاندارد است که طبق آمار کشورهای پیشرفته، حدود 20 درصد کارگران دارای کار نوبتی می باشند. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی– تحلیلی است که جامعه آماری آن پرسنل پرستار می باشند. بر اساس برآورد آماری 150 نفر در این مطالعه شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای شامل 15 سئوال در مورد مشخصات فردی و 21 سئوال آزمون Beck می باشد. از کل پرسنل مورد بررسی 13/3 درصد مردان و 86/7 درصد زنان بودند. نتایج نشان می دهند که بین متغیرهای جنس (P-Value=0.499 و F=0.46)، میزان تحصیلات (P-Value=0.62 و F=0.47)، نوع شغل (P-Value=0,069 و F=2.724)، چهار شیفت کاری (P-Value=0.336 و F=1.139)، وضعیت استخدام (P-Value=0.762 و F=0.38 ) و میزان رضایت از درآمد (P-Value=0.959 و F=0.101) با میزان افسردگی ارتباط معناداری وجود ندارد در صورتی که متغیرهای وضعیت تاهل (P-Value=0.009 و F=6.93)، دو شیفت کاری (صبح کار و نوبت کار چرخشی) (P-Value=0.032 و F=1.11)، میزان رضایت مندی از شغل (P-Value=0.000 و F=7.641) و میزان رضایت مندی از کارفرما (P-Value=0.001 و F=5.414) با میزان افسردگی ارتباط معناداری وجود دارد. به طور کلی، 3/49% پرسنل پرستاری بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی یزد در وضعیت نرمال، 26/7% در وضعیت افسردگی خفیف، 9/3% نیازمند مشاوره با روان پزشک، 8/7% دارای افسردگی متوسط، 4/7 % دارای افسردگی شدید و 1/3% دارای افسردگی خیلی شدید هستند.با توجه به نتایج بدست آمده نوبت کاری به تنهایی عامل ایجاد افسردگی نیست بلکه افسردگی در حاصل تعامل چندین فاکتور می باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، نوبت کاری ، پرستاران ، آزمون Beck