بررسی ارتباط بین ابعاد به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب

امروزه با افزایش تولید کشاورزی به جهت رفع نیازمندی های رو به رشد جمعیت در حال گسترش، نگرانی در مورد آینده تامین غذا برای مردم مطرح گردیده است. فناوری اطلاعات و ارتباطات از عوامل تاثیر گذار در اقتصاد نوین می-باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین ابعاد به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف که به دنبال بررسی رابطه میان متغیرهاست، پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری را کارشناسان ترویج و آموزش کشاورزی شهرستان میناب تشکیل می-دهند. با توجه به کوچک بودن جامعه آماری برای تعیین حجم نمونه از روش سرشماری استفاده شد. در نتیجه حجم نمونه 30 نفر برآورد گردید. در این پژوهش به منظور جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخش کشاورزی که شامل مولفه های بهبود کارایی، مولفه محیطی و سازمانی، مولفه کیفیت محتوا و مولفه هزینه (اثربخشی اقتصادی) و پرسشنامه پایداری بخش کشاورزی استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مولفه بهبود کارایی و پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مولفه محیطی و سازمانی و پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مولفه کیفیت محتوا و پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. و در نهایت بین مولفه هزینه (اثربخشی اقتصادی) و پایداری بخش کشاورزی شهرستان میناب رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری بخش کشاورزی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، میناب