اثر خشکسالی بر روی آلودگی ایستگاه لنج رودخانه زینده رود با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

ایران جزء کشورهای خشک جهان می باشد. در سا ل های اخیر بنا به عللی که غالباً مربوط به تغییرات جهانی اقلیم هستند، کاهش بارندگی در کشور داریم، رودخانه ها به عنوان مهمترین منابع تأمین کننده آب شرب و مصرفی شهرها و کشاورزی اهمیت زیادی دارند . با توجه به کاهش بارش ها، میزان املاح در آب رودخانه ها درحال افزایش میباشد و حیات موجودات زنده را تهدید می کند. بنابراین پیش بینی میزان املاح در رودخانه با توجه به کاهش بارندگی ها ضروری می باشد. در این تحقیق از اطلاعات سه سا له ایستگاه لنج در کنار رودخانه زاینده رود استفاده شد و با استفاده از سیستم شبکه عصبی مصنوعی، بارش ماهیانه به عنوان ورودی سیستم وسایر پارامترها و آلاینده های رودخانه به عنوان خروجی در نظر گرفته شد . مدلسازی با ضریب همبستگی 0/99انجام گرفت، و نتایج نشان داد که عامل TDS و EC با جذر میانگین مربعات خطا به ترتیب 0/11 دسی زیمنس بر متر و 84/5 میلی گرم بر لیتر وابستگی مستقیمی به بارش در ایستگاه مورد مطالعه دارد.

کلیدواژه ها:

رودخانه ، بارندگی ، شبکه عصبی مصنوعی ، مدلسازی