بررسی نقش نور و اصول طراحی آن به عنوان عنصری گرافیکی در گرافیک محیطی بافت تاریخی شهر اصفهان

پیشینه ی تاریخی معماری شهر اصفهان و توجه به نور به عنوان یک عنصر گرافیکی بیانگر این واقعیت است که توجه به نور دارای سابقه ای طولانی است که در بافت تاریخی و محیط شهری به آن توجه شده است. این توجه بیشتر شامل جهت گیری نور و توجه به نور طبیعی و مکان یابی بنا بوده است.با گسترش فناوری های نوین در زمینه ی روشنایی و نورپردازی نقش عنصر نور در گرافیک محیطی بافت تاریخی قابل انکار نیست .کاربرد نور اکثرا در ارتباط با سازه وبه هدف تاکید بر بخشی از بنا بوده است.. شاهکارهای معماری شهر اصفهان نشان از تاثیر وکاربرد نور طبیعی در فضای زندگی انسان می باشد. عدم توجه صحیح به کاربرد نور مصنوعی و مکان یابی صحیح تجهیزات نور در طراحی بافت تاریخی و ایجاد پارازیت های نوری باعث شده جلوه و نمای زیبای بنا و بافت تاریخی راتحت تاثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر، موضوع نور در گرافیک محیطی اززوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی تحلیلی است .روش گردآوری اطلاعات به شیوه ی کتابخانه ای و میدانی به صورت مشاهده ی مستقیم انجام شده است.ابزار گردآوری اطلاعات فیش برداری و از روش مشاهده و تجزیه تحلیل تصاویر بوده است. پژوهش حاضر جزء پژوهشهای کیفی است. نتایج بدست آمده نشان دهنده ی آن است که در بافت تاریخی شهر اصفهان توجه به اصول گرافیکی در به کار گیری عناصر روشنایی و اصول زیبایی شناسی مد نظر نبوده است و پارازیت شدید نوری در فضای داخلی بناها مشاهده می شود. بنابراین بهره مند شدن از تجربه و تخصص افراد کاردان در این زمینه گویای حل این مسایل خواهد بود.

کلیدواژه ها:

گرافیک محیطی ، بافت تاریخی اصفهان ، عنصر گرافیکی ، نقش نور