بررسی مؤلفههای پایداری اجتماعی و تأثیر مشارکت اجتماعی در افزایش آن _ نمونه موردی محله شهشهان اصفهان

توسعه پایدار استمرار بخشی در رویکرد مفاهیم توسعهای است که در بستر منابع مالی، طبیعی و انسانی سعی دارد ضمن گسترش بهبود اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به حقوق آیندگان و عدالت اجتماعی دست یابد و تامین نیازها و رضایت مندی افراد همراه با افزایش کیفیت زندگی انسان رامدنظر قرار میدهد. پایداری اجتماعی، کیفیت جوامع و ماهیت روابط اجتماعی و به نوعی نشان دهنده روابط درونی جامعه است. اخیراً پایداریاجتماعی به عنوان بخش مهم و اساسی توسعه پایدار، توجه برنامهریزان و سیاستگذاران شهری را به خود جلب کرده است که با مفهومی کیفی، در بر گیرنده دامنه گستردهای از شاخصها و مؤلفهها است. انسجام اجتماعی، سرمایه اجتماعی و شمول اجتماعی )عدم محرومیت اجتماعی( سه مولفه بنیادین پایداری اجتماعی است. از طرف دیگر مشارکت به معنی تعهدی مشترک برای انجام فعالیتی معین است که در آن پیگیری اقدامات بهصورت آگاهانه صورت میگیرد. توجه همزمان به مفاهیم توسعه انسانی پایدار و بهره گیری از سرمایه اجتماعی و مشارکت همگانی از امور اساسیتوسعه اجتماعی پایدار شهری است. از انجا که هدف اصلی توسعه پایدار، تامین نیازها، ارتقای کیفیت زندگی برای همه، حفاظت و ادارهی بهتر اکوسیستمها و آیندهای امنتر و سعادتمندتر است، هدف این پژوهش تبیین مولفه های پایداری اجتماعی و تبیین نقش مشارکت اجتماعی در افزایش آن است که با استفاده از پرسشنامه و نرم افزارspss و جمعیت 7325 نفر بوده، که با استفاده از فرمول کوکران جامعه آماری 95 نفر در محله شهشهان اصفهان صورت گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی و کیفی)در بدست آوردن مولفه های پایداری اجتماعی و مشارکت اجتماعی( و پیمایشی با روش تحلیل کمی است. یافته ها نشان میدهد که بین پایداری اجتماعی و مشارکت اجتماعی رابطه وجود دارد. همبستگی بین این دو متغیر در جهت مثبت بوده و با افزایش مشارکت اجتماعی بر پایداری اجتماعی نیز افزوده می شود

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، محله شهشهان اصفهان