تاثیر درمان مبتنی بر مثبت اندیشی بر انعطاف پذیری مرگ در بیماران سرطانی

هدف پژوهش تعیین تاثیر درمان مثبت اندیشی بر انعطاف پذیری ذهنی بیماران سرطانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده به انجمن بیماران سرطانی آرین شهر آمل بود که از این میان تعداد 30 نفر انتخاب شدند. دو گروه به انعطاف پذیری شناختی (دنیس و وندروال، 2010) پاسخ دادند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر مثبت اندیشی بر انعطاف پذیری ذهنی (مولفه های موقعیت های قابل کنترل، درک توجیه جایگزین و ایجاد راه حل جایگزین) گروه آزمایش تاثیر معناداری داشت.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر مثبت اندیشی ، انعطاف پذیری ذهنی ، سرطان