ماهیت مسیولیت در یادگیری مداوم با توجه به نگاه معطوف به خود کانت و نگاه معطوف به دیگری لویناس

مسیولیت پذیری از ویژگی های اصیل انسانی است که رشد و تکامل فرد و جامعه انسانی در گرو آن است. از طریق مسیولیت پذیری، رابطه انسان با خود، همنوعان و طبیعت، متعادل می گردد. کلمز و بین (1386) مسیولیت را از لحاظ لغوی، توانایی پاسخ دادن و در عرف عام، به مفهوم تصمیم گیری مناسب و موثر دانسته اند. منظور آنها از تصمیم گیری مناسب این است که فرد در چارچوب های اجتماعی و انتظاراتی که از او می رود، دست به انتخاب بزند که سبب ایجاد روابط انسانی مثبت، موفقیت و افزایش ایمنی و آسایش خاطر می شود و منظور از پاسخ موثر، پاسخی است که فرد را قادر سازد تا به هدف هایی که باعث تقویت عزت نفسش می شوند، دست یابد (کلمز و بین، علیپور، 1386، 78)