بهبود عملکرد موتور دیزل با استفاده از نانوذرات زیست تخریب پذیر در سوخت بیودیزل

هرچند فناوری نانو وعده پیشرفتهای عظیمی در حوزه های مختلف را میدهد، با این حال نگرانیهایی درباره خطرات بالقوه محصولات و کاربردهای این فناوری نیز اظهار میشود. بیشتر این نگرانیها درباره خطر ورود نانو ذرات به بدن و امکان سمی بودن آنها میباشد. از آنجایی که نانو ذرات فلزی و اکسیدهای فلزی ممکن است بر ارگانیسمهای زنده آثار سمی باقی گذارند، بنابراین استفاده از نانو ذرات زیست پایه میتواند تا حدودی از این نگرانیها بکاهد. در این تحقیق به منظور بهبود عملکرد موتور دیزل و بهینه سازی مصرف سوخت از ترکیب دیزل-بیودیزل-آب-نانو ذرات زیستی استفاده شد. نانو ذرات کوانتوم دات به روش هیدروترمال و از ضایعات پوست پرتقال سنتز شدند و آنالیزهای مشخصه یابی بر روی آنها انجام گرفت. آب و نانوذرات کوانتوم دات در غلظتهای مختلف به سوخت B15 افزوده شدند، سپس آزمونهای موتور جهت بررسی پارامترهای عملکردی شامل توان، گشتاور و مصرف سوخت ویژه ترمزی با استفاده از یک موتور دیزل تک سیلندر انجام شد . نتایج به دست آمده نشان داد که افزودن آب و نانوذرات کوانتوم دات به سوخت B15 موجب افزایش توان و گشتاور موتور و همچنین کاهش مصرف سوخت ویژه ترمزی می گردد. این امر ناشی از اختلاط بهتر سوخت و هوا در محفظه احتراق و همچنین تامین اکسیژن بیشتر می باشد. برای سوخت B15W5-CQD60 توان موتور دیزل در دور 2700 rpm حدود 21 درصد نسبت به سوخت B15 خالص افزایش یافت. همچنین مصرف سوخت ویژه ترمزی در سرعت 1800 rpm حدود 3 درصد نسبت به سوخت B15 خالص کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

نانو سوخت ، بیودیزل ، نانوذرات زیست تخریبپذیر ، موتور دیزل ، عملکرد موتور