تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک بر قدرت انفجاری پاها، سرعت و چابکی بسکتبالیست های مرد آماتور

بسکتبال یکی از رایج ترین بازیهای تیمی در سراسر دنیا می باشد. به طور کلی، زیبایی ورزش بسکتبال به علت عواملی همچون ظرافت، دقت، زمان سنجی و چابکی در اجرای مهارتهای گوناگون این رشته است .(Christopher et al, 2000) موفقیت در هر رشته ورزشی نیازمند قابلیت های جسمانی و فیزیولوژیکی ویژه آن رشته ورزشی است. بنابراین یکی از روش های اصلی در تعیین میزان اثربخشی برنامه های تمرینی بر اجراهای ورزشی، آگاهی از وضعیت آمادگی جسمانی ورزشکاران است. اغلب فعالیت ها و عملکردهای ورزشی و یا حداقل بخشی از آنها نیازمند اجرای فعالیت های کوتاه مدت و سریع با بازده توانی حداکثر هستند .(Bapiran et al, 2015) پلایومتریک نوعی از تکنیک های تمرینی است که به وسیله ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی به منظور افزایش توان انفجاری انجام می گردد. محققان نشان داده اند که تمرین پلایومتریک منجر به بهبود در اجرای پرش عمودی، قدرت پا و توان عضلانی می گردد. در بسکتبال توانایی تولید سطح ماکزیمم قدرت در کوتاه ترین زمان جهت حفظ قابلیتهای بالای ورزشی عاملی ضروری می باشد. بنابراین پژوهشگران متعددی از تمرینات پلایومتریک در برنامه های تمرینی خود جهت افزایش قابلیت های جسمانی استفاده نموده اند و نشان دادهاند که چنین تمریناتی منجر به افزایش توان عضلات شده و نیازهای انفجاری بدن را افزایش می دهد .(Miller et al, 2006) برای مثال متاولج122 و همکاران (2001) نشان دادند که تمرینات پلایومتریک موجب افزایش پرش عمودی بازیکنان جوان بسکتبالیست می شود (Matavulj et al, 2003) کوتزمایندیس(2006) 123 نیز گزارش داد که تمرینات پلایومتریک عملکرد پرش و سرعت دویدن را در پسران قبل از بلوغ افزایش داده است .(Kotzamanidis, 2006) در تحقیق دیگری میلر و همکاران (2006) نیز گزارش کردند که شش هفته تمرینات پلایومتریک باعث افزایش عملکرد چابکی می شود (Miller et al, 2006) درحالیکه برخی از تحقیقات گزارش کرده اند که تمرینات پلایومتریک تاثیر معنیداری بر افزایش عملکرد حرکتی ندارد. لذا با توجه به تناقص یافته های پژوهشی موجود در این زمینه هدف از پژوهش حاضر تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک بر قدرت انفجاری پاها، سرعت و چابکی بسکتبالیستهای مرد آماتور میباشد.