به کارگیری رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل محور تی او دی در کاهش معضلات ترافیکی )نمونه موردی: محله زنجان جنوبی واقع در منطقه 10 شهرداری تهران

در چند سال اخیر توجه ویژه ای به توسعه های مبنتی بر حمل و نقل عمومی در شهرهای کشور شده است و ا فتتحاح پروژ هایی همچون مترو در کالانشهرها (شیراز، اصفهان و...) شاهدی بر این مدعی است. این رویکرد مهم در امر برنامه ریزی در سالهای اخیر ورود پیدا کرده و مسیولین رفته رفته به اهمیت آن پی برده اند، از مزایا و تبعات بکارگیری این رویکرد کاهش معضل آلودگی هوا، آلودگی بصری، آلودگی صوتی، که به شدت گلوی شهرها را می فشرد و ساکنین آنها را در رنج فرو برده است، همچنین موجب افزایش ایمنی تردد عابرین، افزایش رفتن امنیت تردد با توجه به گسترش فضای جمعی ترددی، پایین آمدن هزینه های خانوار ناشی از حمل و نقل، توازن بخش به توسعه های شهری، متعادل کننده نظام کاربری، ترویج پیاده مداری و . . . . شهر تهران به عنوان پایتخت ایران معجونی از همه مشکلات کلانشهرها می باشد، از این رو در این پژوهش محله زنجان جنوبی واقع در منطقه شهرداری تهران مورد کنکاش قرار گرفته است. تکنیک مورد استفاده در این پژوهش سواتمی باشد و روش مورد استفاده تحلیلی- توصیفی و ابزار جمع آوریاطلاعات اسنادی - کتابخانه ای و میدانی می باشد. تحقیق حاضر بر آن است تا با ملاک قرار دادن مولفه های بومی شده و کاربردی متناسب با شرایط محلی اقدام به تعریف پروژه هایی نماید، از این رو با استفاده از روش تحلیلی سوات به ارزیابی مشکلات پرداخته ومتناسب با راهبرهای منتج از روش (راهبردهای تهاجمی شامل: اصلاح هندسی معابر و تقاطع ها، روانسازی حرکت و افزایش نفوذپذیری، یکپارچه سازی پیاده روها خصوصا در خیابان های اصلی و . . . ) اقدام به تعریف پرژه نموده است.

کلیدواژه ها:

توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی ، ترافیک ، سوات ، محله زنجان جنوبی