بررسی راهکارهای معماری در بهبود روابط دانش آموزان کم توان هوشی با محیط آموزشی از طریق تحلیل نقاشی آنان

تجربه های هیجانی و درک دانش آموزان کم توان هوشی بسیار بیشتر از چیزی است که اطرافیان آنان تصورمی کنند. شاید علت این خطا ناتوانی بزرگسالان از فهم زبان آنان است. کودکان کم توان هوشی روش هایمتفاوتی برای بیان احساسات و نظرات خود دارند که یکی از این روش ها نقاشی کردن است. در پرتو نقاشی، دانش آموزان کم توان هوشی آثاری پدید می آورند که با بررسی آن ها، پدر و مادر، مربیان، معلمان و پزشکانمی توانند با سرعت به اندیشه ای درباره تحول روان شناختی و ماهیت مشکلات احتمالی آنان دست یابند. پژوهش حاضر در پی تحلیل مشکلات دانش آموزان کم توان هوشی در مراکز آموزشی خاص آنان به کمکنقاشی است تا شرایط آموزشی را در این مراکز بررسی کرده و راهکارهای بهبود شرایط را ارایه نماید ، امید آنکه توجه به این موضوع شرایط را برای مطالعه دقیق تر متخصصان و دست اندرکاران طراحی این مراکز فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

کم توانی هوشی ، تحلیل نقاشی ، محیط آموزشی ، روانشناسی ، معماری