بررسی نقش سرمایه اجتماعی و انگیزه فردی در اشتراک دانش جهت ارتقاء عملکرد سازمانی

امروزه با توجه به ناگزیری سازمانها از رقابت در عرصه فناوری و قدرت به دلیل تغییرات محیطی، سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از مفاهیم نوین مدیریتی می تواند نقش بسیار مهمتری نسبت به سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ایفا کند. مدیریت مدرن، منبعی نامحدود از منافع و مزایای رقابتی برای سازمان را در دانش یافته است که باید تلاش را معطوف به شناخت و ادراک عوامل متاثر و موثر بر آن داشت. انگیزه های فردی بعنوان اعتبار، می تواند سازمانها را در خلق و تسهیم دانش یاری رسانده و مزیت سازمانی پایدار ایجاد کند. این مطالعه از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش آن یک مطالعه توصیفی)پیمایشی( می باشد که سرمایه اجتماعی بر اساس مدل چانگ و چوآنگ 1122، در سه بعد ساختاری، رابطه ای و شناختی با انگیزه اعتبار در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین ابعاد سه گانه ساختاری، رابطه ای و شناختی سرمایه اجتماعی و انگیزه اعتبار با اشتراک دانش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و به لحاظ آماری، رابطه خطی بین آنها به طریق رگرسیون، حاکی از آن است که فرضیات تحقیق در سطح اطمینان 59 % تایید و معناداری آنها به اثبات رسیده است، بعبارتی تقویت سرمایه اجتماعی و انگیزه اعتبار، موجب توسعه مدیریت دانش و افزایش اشتراک دانش در سازمان شده است که این امر مسبب افزایش مزیت رقابتی پایدار است. در انتهای این پژوهش، پیشنهاداتی نیز جهت تقویت اشتراک دانش ارائه گردیده است

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، انگیزه فردی ، اعتبار ، اشتراک دانش ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد