بررسی پایداری عملکرد لاین های پرمحصول سویا

وجود اثرات متقابل ژنوتیپ × محیط یا به عبارت دیگر یکنواخت نبودن عمل کرد نسبی ژنوتیپ ها در محیط های مختلف در برنامه اصلاح و ارزیابی ارقام همواره مورد توجه محققین و به نژادگران بوده است . جهت بررسی پایداری لاین های پرمحصول سویا آزمایشی با ١٠ لاین پرمحصول و رقم ویلیامز طی دو سال زراعی در پنج منطقه در قالبطرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید . عملکرد هر تیمار بر اساس سطحی معادل 4/8m^2 (4×1/2) برآورد گردید. تجزیه واریانس ساده عمل کرد دانه برای هر مکان و تجزیه مر کب و پایداری به دلیل معنی دار شدن آزمون بارتلت در دو گروه جداگانه بر مبنای اقلیم و تاریخ کاشت آزمایش شامل : گروه ١: گرگان و مغان و گر وه ٢: اسلام آباد، خرم آباد و میاندوآب انجام گردید . جهت تعیین اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و میزان پایداری ارقام از روش ابرهارت و راسل استفاده گردید. براساس نتایج حاصله در گروه ١ ژنوتیپ های M. 12, M. 4 و Williams x Columbus و در گروه دو ژنوتیپ های ،L. 17 ، رقم ویلیامز ولاین Williams x Columbus و رقم ویلیامز دارای پایداری متوسط و قدرت تطابق بیشتر در محیط های مورد بررسی بودند.

کلیدواژه ها:

پایداری عملکرد ، سویا ، اقلیم ، تاریخ کاشت