بررسی ارتباط میان کاربری زمین و حمل و نقل با تأکید بر معرفی مدل های متقابل کاربری زمین وحمل و نقل

یکی از مهم ترین معضلات کلانشهرهای امروز، ترافیک است .افزایش استفاده از انواع وسایل نقلیه از یک سو منجر به افزایش آلودگی هوا می شود و از سویی دیگر اثرات منفی بر روی سلامت و کیفیت زندگی شهرنشینان می گذارد. همچنین، رشد اقتصادی در کشورهای در حالتوسعه -از جمله کشور ما- باعث افزایش دامنه استفاده از وسایل نقلیه شده است و استفاده هرچه بیشتر از اتومبیل های تک سرنشین، ازدحامترافیک و به دنبال خود آلودگی های هوا و صوت را در بر دارد. در این میان، مکان یابی فعالیت ها اثرات بسزایی بر تقاضای سفر دارد. در ارزیابی بازتاب های ترافیکی ناشی از برنامه ریزی کاربری اراضی نیاز به محاسبه و برآورد نرخ تولید سفر می باشد. در حقیقت می توان گفتمهم ترین دلیل عدم بهبودی در وضعیت ترافیک کلان شهر ها، برخورد غیر برنامه ریزانه با پدیده ای است که بر اثر توزیع نامناسبکاربری زمین به وجود آمده است. بدین منظور، در حال حاضر استفاده از مدل های یکپارچه کاربری زمین و حمل و نقل در سراسر جهان در حال افزایش است. این مدل ها از مدل های ساده مبتنی بر GIS تا مدل های اقتصادی پیچیده در حال گسترش هستند. در این مقاله ضمن پرداختن به ارتباط میان این کاربری زمین و حمل و نقل شهری، به معرفی مدل های متقابل کاربری زمین و حمل و نقل نیز پرداخته خواهد شد.