بررسی علل بحران کم آبی زاینده رود و ارائه راهکارهای لازم جهت مقابله با آن

استان اصفهان یکی از استان های کم آب ایران است که در سالیان اخیر با خشکسالی و آلودگی آب مواجه بوده است. کاهش نزولات جوی، افت شدید سطح منابع آب زیر زمینی، آلودگی و خشک شدن رودخانه زاینده رود، خشک شدن تالابگاه و خونی و نیز بروز تنش های اجتماعی، از مهمترین پیامدهای خشکسالی و کم آبی در این استان می باشد. رودخانه زاینده رود به عنوان بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران در حوزه گاوخونی واقع گردیده است. این رودخانه نقش مهمی در تامین آب شرب، صنعت و کشاورزی مناطق مرکزی ایران دارد. این رودخانه امروز به دلایل متعددی از جمله سوء مدیریت، تغییر اقلیم، مصرف آب شرب بیش از حد استاندارد، توسعه فراگیر صنایع، بهره برداری بیش از حد منابع آب متعددی از جمله سوء مدیریت ، تغییر اقلیم، مصرف آب شرب بیش از حد استاندارد، توسعه فراگیر صنایع، بهره برداری بیش از حد منابع آب زیر زمینی و ... در معرض تنش ها و خشکی های متوالی قرار گرفته است. لذا تنها با برنامه ریزی مبتنی با سازگاری با کم آبی و اجرای صحیح برنامه ها با جلب مشارکت مردم می توان امیدوار بود در میان مدت وضعیت رودخانه زاینده رود را به یک وضعیت قابل قبول تغییر داد.