بررسی رابطه آموزش های ضمن خدمت کارکنان در اثربخشی و ارتقاء بهبود کیفیت خدمات (مطالعه موردی : دانشگاه آزاد اسلامی شاهرود)

آموزش ضمن خدمت عبارت است از بهبود نظام دار و مداوم مستخدمین از نظر دانش، مهارت ها و رفتارهایی که به رفاه آنان وسازمان محل خدمتشان کمک کند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزشهای ضمن خدمت کارکنان در ارتقای بهبود کیفیت انجام شده است. نمونه اماری این پژوهش مدیران و سرپرستان واحد را تشکیل می دادند، که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده ا نتخاب شدند. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع زمینه یابی است. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه به شیوه بسته پاسخ با طیف لیکرت بوده است. پس از گرداوری داده ها به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل ناپارامتریک مجذور خی(کای-مربع) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد از دیدگاه مدیران اموزش ضمن خدمت بیشترین تاثیر را بر کارایی و مهارت کارکنان داشته است. که این موضوع منجر به ارزیابی اثربخشی آموزش های ضمن خدمت کارکنان در ارتقاء بهبود کیفیت خدمات کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی شاهرودشده است.

کلیدواژه ها:

اثر بخشی ، آموزش ضمن خدمت کارکنان ، خدمات ، بهبود کیفیت خدمات