مطالعه مهارتهای شناختی- رفتاری شادی بخش معلمان مرد تربیت بدنی و ارتباط آن با توانائیهای حرکتی و عملی آنها

هدف از اجرای پژوهش حاضر مطالعه رابطه مهارتهای شناختی- رفتاری ادی بخش با توانائی های حرکتی (آمادگی جسمانی و مهارتی) و علمی شرکت کنندگان در مرحله استانی بیستمین دوره رقابت های علمی- تخصصی معلمان مرد تربیت بدنی استان اصفهان بود. کل افراد شرکت کننده در این دوره رقابت ها 108 نفر بودند که در این پژوهش مشارکت داشتند. پژوهش به منظور بررسی میزان مهارتهای شناختی- رفتاری شادی بخش از پرسشنامه شادکامی فوردایس (Fordice) که روایی و پایایی آن مشخص شده بود. ا ستفاده شد. برای اندازه گیری توانائی های حرکتی از آزمون های 1600 متر، آزمون ایستگاهی و آزمون های مهارتی فوتبال، والیبال، بسکتبال و هندبال استفاده شد. توانائی های علمی آزمودنی ها از طریق 50 سئوال چهار گزینه ای اندازه گیری شد. در این پژوهش از آمار توصیفی، ضریب همبستگی و در بخش استنباطی از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد: همبستگی کم و جزئی بین میزان شادکامی با عوامل علمی (r=0/011) و عملی (r=0/035) وجود داشت. همچنین مهارت های شناختی- رفتاری شادی بخش با عوامل علمی (r=0/101) و عملی (r=0/183) همبستگی کمی داشت که هیچ یک از این همبستگی ها معنا دار نبود (p≥0/05).

کلیدواژه ها:

شادکامی ، معلمان مرد تربیت بدنی ، مهارت عملی ، امتیاز علمی ، مهارت شناختی- رفتاری