بررسی تغییرات دمای سطحی و کاربری اراضی با استفاده از داده های سنجش از دور(مطالعه موردی شهر اصفهان)

با افزایش شهر نشینی بسیاری از مناطق کشاورزی و غیر مسکونی به بافت شهری تبدیل شده اند. مناطق شهری ازسطوح نفوذ ناپذیر آسفالت و سیمان پوشیده شده اند. این سطوح با توجه به جنس مواد تشکیل دهنده، بر روی دمای سطحی تاثیر گذار هستند. در این مطالعه به بررسی تغییر کاربری اراضی و دمای سطحی شهر اصفهان با استفاده ازتکنیک سنجش از دور پرداخته شده است. از تصاویر سنجندهTMماهواره لندست با اختلاف زمانی ۲۲ ساله استفاده شد و دمای سطحی هر کاربری به صورت میانگین استخراج گردید، کمترین دمای سطحی مربوط به اراضی دارای پوشش گیاهی برای سال های ۱۹۸۷ و ۲۰۰۹ به ترتیب ۳۰۱ و ۳۰۷ درجه کلوین و بیشترین دما در مناطق بایر و فاقد پوشش گیاهی به ترتیب سال ۳۰۸ و ۳۱۷ درجه کلوین بدست آمد. نتایج نشان داد که در طی این دوره با توجه به افزایش جمعیت، تغییر در کاربری اراضی، افزایش شهر نشینی، کاهش مناطق کشاورزی، افزایش مناطق صنعتی و آلودگی ناشی از آن در شهر اصفهان افزایش دما کاملاً مشهود می باشد.

کلیدواژه ها:

دمای سطحیLST) ، سنجش از دور ، کاربری اراضی ، اصفهان