اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نشانه های رفتاری برونی سازی شده

در هر جامعه سلامت کودکان و نوجوانان اهمیت ویژه ای دارد و توجه به بهداشت روانی آنان کمک میکند تا ازنظر روانی و جسمی سالم بوده و نقش اجتماعی خود را بهتر ایفا نمایند. بااینحال در هر جامعه درصدی از افراد دچاربرخی از مشکلات می گردند که سلامت جسمی و روانی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد(خدام1388) . با توجه به گستردگی مشکلات رفتاری، رویکردهای متعددی برای طبقه بندی این گروه وجود دارد. به عنوان نمونه، کودکان مبتلا به اختلال های طیف اوتیسم یا درخودمانده تا سال1990 دانش آموزان با مشکلات رفتاری -هیجانی محسوب می شدند،اما از زمان انتشار DSM-IVکه مشکل این گروه را در طبقه ی اختلالات دوره ی تحول قرارداد دیگر طبقه بندی قبلی منسوخ شد. رایج ترین شیوه طبقه -بندی مشکلات رفتاری که در سال 1991 توسط آخننباخ مطرح شد مشکلات رفتاری کودکان را دو مقوله ی گسترده قرارداد: رفتارهایی که متوجه خود فرد هستند(رفتارهایی مانند کناره گیری ،وسواس،غمگینی،کمرویی،ترسو توهمات را می توان اززمره رفتارهای (درونی کردن) نام برد.با توجه به ماهیت این قبیل از رفتارها،ممکن است مشکلات دانش آموز به سرعت شناسایی نشود زیرا برای معلم و همکلاسی ها ،ناراحتی ایجاد نمی کند،اما کناره گیری دانش آموز از تعامل های اجتماعی ،وجود ترس ها و وسواس ها می تواند در عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی تاثیر منفی بگذارد. ولی با توجه داشت رفتارهای کناره گیری و افسردگی به هنگام مواجهه با افرادجدید،محیط های تازه و به هنگام رویایی با بحران هایی مانند:مرگ ،جدایی و جابه جایی، کاملا طبیعی است. دسته دوم رفتارهایی که متوجه بیرون هستند. این رفتارها علیه دیگران و یا محیط جلوگیری می شوند. پرخاشگری، مشاجره و تخریب وسایل از آن جمله اند.کودکانی که به << برونی کردن> > رفتار مبتلا هستند،به طور معمول از کلاس درس اخراج می شوند،زیرا رفتار آنان بر سایرین اثر می گذارد و مزاحم کلاس به شمار می روند.