مقایسه پاسخ لرزه ای در بدنه سدهای خاکی دارای مخزن خالی بلند مدت در دوره پس از خشکسالی و قیاس آن با طراحی استاندارد

در این پژوهش ضمن بررسی آثار خشکسالی بر سدهای خاکی این نتیجه حاصل میشود که خشکسالی میتواند ضمن ایجاد و گسترش ترکهای عمیق در مصالح بدنه سد موجب تضعیف اساسی عملکرد سازه در مهار سیلاب و یا حتی قابلیت نگهداشت مخزن گردد. وقوع پیامدهای متاثر از شرایط فرسایش در دوره خشکسالی مانند افزایش ضریب نوسان سازه در لرزه دینامیکی خصوصا0 در نزدیکی تاج سد، تغییر رفتار الاستیک سازه به سمت رفتار پلاستیک و تغییرات ارتفاع آزاد نیز عوامل مهم و موثری هستند که عملکرد هسته و پایداری شیبها و توان روگذری سد را شدیدا0 کاهش داده و الزام به معرفی و افزایش سطح جدیدی در ضرایب اطمینان برای دوره زمانی جغرافیای دچار خشکسالی را تشدید مینمایند. یادآوری این موضوع که تاکنون تحلیل عملکردی سدهای خاکی نسبت به زمان، کاملا0 الاستیک و با فرض ثبات شرایط عملکردی مصالح بدنه و پارامترهای محیطی بوده است در کنار نتایج حاصل از این پژوهش، ضرورت تحلیل دینامیکی عملکرد سد نسبت به زمان را خصوصا در شرایط ناپایداری یا تغییرات اقلیمی موکد نموده و نتایج تحلیلی یک مدل غیرخطی و متغیر از رفتار پارامترهای مصالح خاکی در این پژوهش، نمایانگر کاهش عملکردی سازه و امکان رابطهسازی جهت تجدیدنظر در ضرایب اطمینان نسبت به حالت طراحی اولیه میباشد.

کلیدواژه ها:

سد خاکی ، مخزن خالی ، خشکسالی ، فرسایش ، فرونشست