پیاده سازی دولت الکترونیکی در ایران و چالش های پیش روی آن

اکنون در دورانی زندگی می کنیم که از آن با عنوان عصر فنآوری اطلاعات و ارتباطات یاد می شود. نفوذ فناورهای اطلاعات و ارتباطات در جنبه های مختلف زندگی انسان باعث شده است که روش های ارتباط افراد، به طور کلی تغییر کند. امروز اجتماعات به جوامع علمی و شهروندان نیز به کاربران شبکه ای اطلاعاتی تبدیل شده اند. اکنون مردم بیشتر به حقوق شان آگاه هستند و سعی می کنند که توانانی های خود را در اخذ تصمیمات آگاهانه در جنبه های تاثیرگذار بر زندگی شان توسعه دهند. در همین راستا ایده دولت های الکترونیکی در اقصی نقاط دنیا مورد توجه قرار گرفته است و کشورهای توسعه یافته حرکت هایی را در جهت نیل به این هدف شروع کرده اند. می توان گفت که دولت الکترونیکی از حد یک ایده جدید فراتر رفته و همه کشورهای توسعه یافته و حتی در حال توسعه، گام های موفقی را به سوی این هدف طولانی مدت برداشته اند. امروزه افراد جامعه انتظار دارند که کلیه خدمات و سرویس های دولتی با حداقل هزینه، حداکثر سرعت و حداقل زمان در اختیار آنها قرار گیرد، لذا این امر بسیار حائز اهمیت است که دولت این توانایی را داشته باشد که بهترین خدمات را در کمترین زمان و با بهترین راندمان در اختیار اقشار مختلف جامعه قرار دهد. این مقاله به منظور شناسایی وضعیت بلوغ دولت الکترونیکی و معرفی الزامات استقرار کامل آن در کشور، پس از معرفی کامل دولت الکترونیک، تجربه کشورهای مختلف در زمینه پیاده سازی دولت الکترونیکی را مورد بررسی قرار داده و سپس ضمن بررسی عملکرد دستگاه های مختلف در این زمینه و مقایسه آن با تکلیف هایی که در برنامه چهارم توسعه بر عهده دستگاه های مذکور نهاده شده است، به بررسی وضعیت پیاده سازی دولت الکترونیک در ایران و چالش های پیش روی آن پرداخته است.

کلیدواژه ها:

دولت الکترونیک ، عصر فنآوری اطلاعات و ارتباطات