پیاده سازی تجارت الکترونیکی در دولت

دولت الکترونیک و اجرای بهینه آن همواره یکی از دغدغه دولت ها می باشد. فن آوری اطلاعات یک عنصر کلیدی در موفقیت دولت الکترونیک می باشد و باعث ایجاد پیشرفت های تازه بر سر راه دولت اینترنتی شده است. یکی از مهم ترین چالش هایی که همواره دولت ها با آن مواجه هستند، پاسخ به خواست ها و انتظارات در حال تغییر شهروندانی است که مشروعیت خود را از آن ها کسب می کنند. در راستای پاسخ به این خواسته هاست که دولت باید در جستجوی شیوه های نوینی باشد که نوآوری مستمر در ارائه خدمات عمومی را برای شهروندان به ارمغان آورد. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات جهت ارائه خدمات دولتی به جامعه، که از آن تحت عنوان دولت الکترونیک نام می برند، ابتکار عمل جدیدی است که قصد دارد تا زمینه دسترسی شهروندان به خدمات عمومی را از طریق رسانه های الکترونیک فراهم آورد و روابط دولت و شهروندان را به گونه ای جدید پایه ریزی نماید. دولت الکترونیکی گام بزرگ و مهم برای پیشبرد ارتباط هایی است که در سطح بین المللی مورد تایید قرار گرفته است. با نگاهی به کشورهای پیشرفته جهان در می یابیم دولت الکترونیکی تا چه حد توانسته است هزینه های عمومی را کاهش دهد وکارایی و اثربخشی کنترل و مدیریت سیستم های اجتماعی، مالیاتی، بهداشتی، درمان عمومی و تامین اجتماعی را به حداکثر برساند. متاسفانه بر خلاف وجود امکانات مختلف سخت افزاری در سازمان ها و ادارات دولتی و به علت عدم استفاده بهینه از آن ها، فاصله بسیار زیاد و چشم گیری میان سطح دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور و دیگر نقاط جهان وجود دارد. این فاصله خود به عنوان شاخصی برای شناسایی میزان عدم توسعه یافتگی کشور در سطح بین المللی تبدیل شده است. این مقاله بر آن است، اجزای مختلف یک دولت شهروندگرا را بررسی و استفاده از تحقیقات محققان مختلف و علاقه مندان به دولت الکترونیک، مقایسه بین تجارت الکترونیک و دولت الکترونیک، ارتباط بین خدمات ارائه شده به مشتریان و موفقیت آمیز بودنشان را نشان خواهد داد.