اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر تحمل ناپذیری بلا تکلیفی، افزایش تمایز یافتگی و ارتقاء سخت رویی بانوان دارای سوءمصرف مواد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای زندگی بر تحمل ناپذیری بلا تکلیفی، تمایز یافتگی و سخت رویی بانوان دارای سوءمصرف مواد بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل تمامی بانوانی عضو مراکز درمان سوء مصرف مواد که حدود 300 نفر درمانجو بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه 5 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند و برنامه آموزش مهارتهای زندگی در 0 جلسه روی گروه آزمایش اجرا گردید. داده ها پژوهش با استفاده از مقیاس های سخت رویی کوباسا و همکارانش (1979)، پرسش نامه ی خود متمایز سازی (DSI) اسکورن و فراید لندر((1999 و پرسشنامه عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS)فریستون و همکاران( (1994 پیش از شروع مداخله آموزشی و پس از آن از افراد هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رو ش تحلیل کواریانس در نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفت. یافته های تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه آموزش مهارتهای زندگی موجب افزایش تحمل پذیری بلا تکلیفی((p< 0/05، افزایش تمایز یافتگی (p< 0/05)و افزایش میزان سخت رویی((p< 0/05 درمان جویان شد. نتیجه گیری: برنامه آموزش مهارتهای زندگی از طریق افزایش تحمل پذیری بلا تکلیفی ، سخت رویی و تمایز یافتگی می تواند سلامت روانی مددجویان را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای زندگی ، تحمل ناپذیری بلا تکلیفی ، تمایز یافتگی ، سخت رویی