مقایسه خواص آنتی اکسیدانی عصاره الکلی دو جلبک Chlorella vulgaris و Spirulina Platensis در شرایط آزمایشگاهی

جلبک های کلرلا ولگاریس و اسپیرولینا پلاتنسیس دارای ترکیبات فنولی می باشند. در این تحقیق خواص آنتی اکسیدانی عصاره الکلی آنها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. عصاره کلرلا و اسپیرولینا با روش اتانولی تهیه گردید. جهت بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی، محلول استوک اولیه در سه غلظت 200 ، 400 و 600 میکروگرم در میلی لیتر از هریک از دو جلبک تهیه شد. سپس با دو روش DPPH و FRAP که به ترتیب میزان مهار رادیکال DPPH و توانایی احیاء نمودن آهن توسط عصاره ها را مورد بررسی قرار می دهند، آزمایش گردید. بررسی نتایج بدست آمده نشان می دهد که افزایش غلظت برای هر جلبک با افزایش قدرت آنتی اکسیدانی همراه بوده است. در غلظت 200 میکروگرم در میلی لیتر کلرلا در مقایسه با اسپیرولینا دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری می باشد. اما در غلظت های 400 و 600 میکروگرم در میلی لیتر اسپیرولینا فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری را نشان می دهد. بالاتر بودن میانگین نتایج کلرلا در مقایسه با اسپیرولینا در غلظت پایین را با وابستگی به دز و بالاتر بودن میانگین نتایج اسپیرولینا در مقایسه با کلرلا در غلظت های بالاتر را با محتوای بالای فنولها، تانن ها، فلاونوئیدها و ترپنوئیدها می توان توجیه نمود. بررسی های انجام شده در این مطالعه بر روی کلرلا ولگاریس و اسپیرولینا پلاتنسیس حاکی از فعالیت آنتی اکسیدانی بالای این دو جلبک می باشد. علاوه بر این با توجه به عوارض ناشی از مصرف آنتی اکسیدان های مصنوعی نظیر سرطان زایی در انسان و ایمن بودن کلرلا و اسپیرولینا از لحاظ مصرف می توان از آنها به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی در مواد غذایی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

ترکیبات فنولی ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، کلرلا ولگاریس ، اسپیرولینا پلاتنسیس