شاخص های خودکارآمدی کارآفرینانه

ترقی و توسعه یک کشور، بیش از هر چیز وابسته به منابع انسانی آن است و در تجربه ثابت شده منابع طبیعی به تنهایی نمی تواند به توسعه همه جانبه منجر شود. نیروی انسانی است که با قدرت اندیشه و بهره گیری بهینه از منابع مادی، موجبات ترقی جامعه می شود. تجارب نشان می دهد، جوامعی که بیشتر به تفکر تولید اتکا داشته اند، در بلند مدت موفق تر بوده اند. در ادبیات پژوهشی، ارتباط بین خودکارآمدی و موفقیت کسب و کار معنای مهمی دارد. چراکه باور افراد در مورد توانایی های خود بر سطح مشخصی از عملکرد و وقایع زندگی آنها تاثیر می گذارد. این باورها متشکل از تجربیات شخصی، تجارب همسالان، تعصب اجتماعی یا کلامی و واکنش های فیزیولوژیکی به یک امر هستند. مجموع این باورها با مفهوم باورهای خودکارآمدی شناخته می شود. خودکارآمدی کارآفرینانه به عنوان اعتقاد فردی به توانایی خود برای سازماندهی و اقدام جهت تولید دستاوردها و نتایج مورد نظر تعریف کرده است. با این توصیف مقاله حاضر با هدف شناسایی شاخص های خودکارآمدی کارآفرینانه نگاشته شده است که شامل تعاریف و مفاهیم خودکارآمدی، خودکارآمدی کارآفرینانه و سپس بر اساس نظریات به ارائه شاخص های خودکارآمدی کارآفرینانه پراداخته شده و نهایتا در پایان نتیجه گیری انجام گرفته است.