بررسی نقش و جایگاه کارورزی در تربیت معلمان

برنامه کارورزی فرصت برقرار ساختن پیوند میان آموخته های نظری با محیط های واقعی آموزشی تربیتی و عمق بخشیدن به تجربه های پیشین در جهت توسعه شایستگی های حرفه ای را فراهم می کند. برنامه درسی کارورزی، برنامه یادگیری فکورانه و تجربی بر مبنای صلاحیت های علمی و حرفه ای دانشجو معلمان در صحنه عمل است و دانشجو معلمان دانش، مهارت و نگرش معلمی را بر مبنای محیط های واقعی آموزشی به دست می آورند. (قربانی، میرشاه جعفری، 1395) هدف مقاله حاضر بررسی و تبیین نقش و جایگاه کارورزی در تربیت معلمان می باشد. برای انجام این مطالعه از طریق استنادی به بررسی مبانی نظری و ادبیات پژوهشی موجود پیرامون موضوع تحقیق پرداخته شده است. کارورزی فرصتی برای توسعه فردی و حرفه ای دانشجویان از طریق تعامل با فعالیت های شغلی است. کارورزی موجب کسب شایستگی و صلاحیت های معلمی، خ ودکفایی و اعتماد به نفس می شود، البته باید در نظر گرفت کارورزی زمانی می تواند به بارور ساختن تامل در عمل کمک نماید که با همراهی و مراقبت مدرسان و معلمان راهنما، دانشجویان بتوانند آگاهانه در مورد سوگیری پیشرفت اقدامات خود تامل نمایند.