تحلیل ویژگی های حروف نگاری در پوسترهای ایرانی

نوشتار یکی از صورت های زبانی است و از پایه ای ترین و مهم ترین ابزارهای ارتباطی محسوب می شود. پوستر به عنوان یکی از زمینه های بکارگیری نوشتار، بستری برای نقش مهم تر و ارتقا یافته نوشتار شمرده می شود، از این جهت که نوشتار در پوستر می تواند به عنوان یک فرم بصری نیز تلقی شود که این موضوع، قواعدی را دربردارد. سوال محوری پژوهش این است که حروف نگاری در پوسترهای ایرانی با چه ویژگی هایی همراه است. هدف از این پژوهش درک قابلیت ها و عملکرد نوشتار به عنوان عنصر بصری مستقل و سپس به عنوان عنصر در رابطه با تصویر است. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی، روش گردآوری مطالب اسنادی، کتابخانه ای و از طریق فیش برداری و تصویر خوانی است. بر آیند پژوهش نشان می دهد که امروزه با توجه به امکانات زیاد و فناوری های مختلف، حروف نگاری به امری آسان تبدیل شده است. این موضوع در عین اینکه جنبه مثبتی محسوب می شود، می تواند جنبه منفی هم به همراه داشته باشد. زیرا حروف در عین اینکه می توانند یک فرم محسوب شوند به مولفه ای به نام خوانایی نیز وابسته اند، به بیان دیگرفرم پذیری نوشتار، نباید هدفی جز تسریع و بهبود آگاهی رسانی داشته باشد و این موضوعی است که طراحان باید همواره به آن توجه کنند. بنابراین می توان گفت حروف نگاری مطلوب آن است که هیچکدام از دو وجهه نوشتار نسبت به یکدیگر برتری نداشته و به طور همزمان خوانایی و جنبه فرمی را به مخاطب عرضه کند

کلیدواژه ها:

حروف نگاری ، پوستر ، ایران