بررسی ارتباط مدیریت دانش و نوآوری

رشد دانش در زمان های اخیر بسیار سریع بوده، به گونه ای که در قرن بیستم، 80 درصد یافته های فناوری و دانش و نیز 90 درصد تمام دانش ها و اطلاعات فنی، در جهان تولید شده است و هر پنج سال و نیم، حجم دانش دو برابر می شود. این در حالی است که عمر متوسط آن، کمتر از چهار سال است. به این ترتیب، این تحول باعث ایجاد نگرش جدیدی در مدیریت کسب وکار با نام مدیریت دانش شده است. در سالهای اخیر نیز نقش دانش بعنوان کلیدی ترین منبع سازمان ها در کسب مزیت رقابتی، به موضوعی بسیار مهم تبدیل شده و ایده قابل مدیریت بودن دانش ، در بسیاری از کسب وکارهای مبتنی بر دانش، سازمان های یادگیرنده و مدیریت سرمایه های فکری، جا باز کرده است. بنابراین، سازمانها در پی روش های جدیدی برای بقا در عرصه کسب وکار و رقابت اثربخش می باشند. در این پژوهش که مروری بر یافته های محققان بوده است مشخص شد که در محیط پویا و رقابتی امروز، سازمان ها به شدت به افزایش توانمندی های نوآوری خود نیاز دارند و این مهم تنها در سایه توجه به منبع ارزشمند دانش و قابلیت خلق و به کارگیری آن حاصل می گردد. نوآوری سازمانی بدون وجود مدیریت دانش مشارکتی و پویا ظهور پیدا نخواهد کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، مدیریت کسب وکار ، نوآوری