اثربخشی درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش صمیمیت زناشویی همسران افراد معتاد

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش صمیمیت زناشویی همسران افراد معتاد انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، همسران مردان معتاد به مواد مخدر مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد هدیه واقع در منطقه 17 تهران بود. تعداد 30 نفر از جامعه آماری بصورت در دسترس انتخاب شد و بطور تصادفی در دو گروه گواه 15) نفر) و آزمایش(15 نفر) جای داده شد. داده ها با پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر (1983) گردآوری و با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیره شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی صمیمیت زناشویی همسران افراد معتاد را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، صمیمیت زناشویی ، اعتیاد