بررسی کاربری اراضی شهری و میزان تاب آوری دربرابر زلزله و ارایه راهکارها در زمینه شهرسازی مطالعه موردی : محله عامری کلانشهر اهواز

تاب آوری شهری با توجه به مخاطرات بدین مفهوم است که شهر قادر به ایستادگی در برابر مخاطرات شدید طبیعی بدون صدمه دیدن از تلفات مخرب و خسارات، یا از دست دادن قدرت تولید یا کیفیت زندگی باشد درحالی که کمک زیادی از خارج از جامعه دریافت نکند.پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت کاربری اراضی شهر در رابطه با تاب آوری شهر مقابل مخاطرات محیطی(زلزله) شکل گرفته است. روش تحقیق حاضربراساس هدف کاربردی – توسعه ای وبراساس ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی واز نظر زمانی مقطعی می باشد.جامعه آماری پژوهش به دو بخش کالبدی(شهراهواز محله عامری) و انسانی(شهروندان مله عامری و متخصصان) تقسیم می شوند.در مورد متخصصان روش نمونه گیری هدفمند قضاوتی و حجم نمونه370 نفر و در مورد شهروندان روش نمونه گیری تصادفی ساده در نظر گرفته شد.برای دستیابی به اهداف تحقیق و پاسخگویی به آزمون فرضیه از آزمون همبستگی، پیرسون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که محله عامری از تاب آوری مناسبی از نظر شاخص کالبدی- فیزیکی دربرابر زلزله برخوردار نیست .

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری شهری ، مدیریت کاربری اراضی ، زلزله ، آسیب پذیری شهر دربرابر زلزله