مدیریت روستاهای حریم مناطق کلانشهری ایران چالش ها و پیشنهادهای سیاستی

روستاهای حریم شهرها به دلیل نزدیکی مکانی و وابستگی فضایی- کالبدی با شهر از امکانات، محدودیت ها، فرصت ها و چالش های متعددی برخوردار هستند که در دیگر روستاها به چنین شدتی وجود ندارد. استقرار در پیرامون شهر و بهره مندی از شبکه ارتباطی مناسب، استفاده از زیرساخت ها و خدمات شهری به ویژه در زمینه های اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی را برای این دسته از روستاها امکان پذیر می سازد. فرصت های شغلی، بیشتر در بخش خدمات، زمینه تامین درآمد و کار را برای ساکنین روستاهای واقع در حریم شهرها، فراهم آورده است؛ به گونه ای که گروهی از این روستاها، کارکردی خوابگاهی یافته اند. در روستاهای حریم شهری به عنوان مهم ترین اطراقگاه مهاجرین و همچنین متاثر از گسترش فیزیکی شهر، زمین های زراعی روستا، ارزش تجاری یافته و بازار خرید و فروش زمین های زراعی و تبدیل آن ها به زمین های مسکونی، خدماتی و کارگاهی رونق می گیرد. در این میان، افزون بر این که کالبد روستا دست خوش تغییر کارکرد و ماهیت می شود، چالش های عمده ای در ابعاد محیطی، اجتماعی، اقتصادی و برنامه ریزی به ویژه مکان یابی برای توسعه واحدهای مسکونی، کمربند سبز، دفع زباله، دست رسی به آب آشامیدنی سالم، و فشار بر منابع طبیعی ایجاد می شوند(Veenhuizen, 2002: p10). هدف از این پژوهش، شناخت این چالش ها و ارایه توصیه های سیاستی برای مدیریت آنها در حریم کلانشهرهای کشور است.

کلیدواژه ها:

حریم شهرها ، مدیریت روستاهای واقع در حریم ، آسیب شناسی ، کلان شهرهای ایران