آینده نگاری مشارکتی؛ راهبردی اثربخش در سیاست گذاری های نهاد دانشگاه

هدف از این پژوهش بررسی جایگاه راهبرد آینده نگاری مشارکتی در فرایند سیاست گذاری های نهاد دانشگاه بوده و به روش کیفی و از طریق تحلیل محتوا انجام شده است. در شرایط بسیار پیچیده و آشوبناک عصر حاضر، تغییرات پرشتاب و فزاینده علم و فناوری، دانشگاه هایی هوشمند و پویا می طلبد که نه تنها شیوه مواجهه با تغییرات فوق را می دانند؛ بلکه با معماری علمی آینده، جهان مطلوب خود را ترسیم می کنند. در حقیقت، رهبران دانشگاه ها باید پیش از آنکه در تغییرات زیست بوم خود هضم شده و موجب ناکارآمدی سیستم شوند، آن ها را شناخته و با تشکیل شبکه ای از ذی نفعان به کارگیری راهبرد آینده نگاری در سیاست گذاری های این نهاد، به تدوین چشم انداز مناسب و سیاست های مورد نظر آن همت گمارند. تدوین سیاست به شیوه مشارکتی موجب شناسایی نقاط قوت و ضعف و تهدید و فرصت هایی می شود که دانشگاه با آن ها مواجهه بوده و جهت دستیابی به رسالت خویش می بایست از آن ها بهره برده و یا با تامل و دقت بیشتری تصمیم گیری کند. سیاست گذاری های صورت گرفته در این شبکه به دلیل مشارکت ذینفعان در اتخاذ آن ها قابلیت اجرایی داشته و سیستم دانشگاه را به سمت تضمین کیفیت هدایت خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

آینده نگاری ، آینده نگاری مشارکتی ، راهبرد اثربخش ، سیاست گذاری