ارزیابی کارایی بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی یزد با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها

زمینه و هدف: با وجود منابع اختصاص یافته به بیمارستان ها، بین منابع در دسترس و مورد نیاز شکاف وجود دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی کار آیی بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی یزد در سال 1391 انجام شد. روش پژوهش: مطالعه حاضر، تحلیلی بوده و به صورت مقطعی و گذشته نگر انجام گرفت. جامعه پژوهش، بخش های مراقبت ویژه 7 بیمارستان بود که به وسیله روش تحلیل فراگیر دادهها به ارزیابی کارایی در بخش مراقبت های ویژه پرداخته شد. متغیرهای نهاده شامل تعداد پزشک، پرستار، تخت فعال، تجهیزات (ونتیلاتور) و متغیرهای ستانده شامل بیماران ترخیص شده سالم، درصد اشغال تخت و اطلاعات اقتصادی شامل قیمت تخت و دستمزد پزشک و پرستار بودند. اطلاعات از طریق مطالعه اسناد و مدارک بخش ها جمع آوری شد، سپس به نرم افزار Deap 2.1 وارد و انواع کارآیی در این واحدها محاسبه گردید. یافته ها: میانگین کارایی مقیاس، مدیریتی، فنی، تخصیصی و اقتصادی بخش های مراقبت ویژه در سال 1391 به ترتیب برابر با 0/991، 0/890، 0/883 و 0/866 بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه هزینه های مازاد منابع انسانی و سرمایه ای باری بر دوش بیمارستان ها می باشد و کاهش عوامل تولید مازاد نقش عمده ای در کاهش این هزینه ها در بیمارستان ها ایفا می کند، پیشنهاد می شود واحدهای دارای کارایی کمتر از 1، به تعداد مازادهای خود از مقادیر اولیه نهاده ها کم کنند تا به سطح کارایی مطلوب دست یابند.

کلیدواژه ها:

کازایی ، بیمارستان آموزشی ، بخش مراقبت ویژه ، تحلیل فراگیر داده