مطالعه تطبیقی طرحواره های ناکارآمد و عزت نفس در بین والدین کودک آزار و عادی

هدف از این پژوهش مطالعه تطبیقی طرحواره های ناکارآمد و عزت نفس در بین والدین کودک آزار و عادی بود.روش پژوهش حاضر با توجه به شیوه جمع آوری داده ها از نوع توصیفی و با توجه به اهداف از نوع علی- مقایسه ای میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدین کودک آزار ارجاع داده شده به اورژانس اجتماعی بهزیستی شهرستان اردبیل بود و افراد سالم از مردم عادی شهرستان که سابقه هیچ نوع کودک آزاری را گزارش نکردند را با استفاده از نمونه گیری در دسترس30 نفر نمونه برای هر گروه انتخاب شدند.و داده ها با استفاده از پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و عزت نفس کوپراسمیت جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که در طرحواره های ناسازگار اولیه (بریدگی و طرد ، خودگردانی و عملکرد مختل ، محدودیت های مختل ، دیگر جهت مندی و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری) گروه والدین کودکآزار نسبت به زنان بهنجار نمرات بیشتری کسب کردندودر عزت نفس، والدین بهنجار نسبت به والدین کودک آزار عزت نفس بیشتری را کسب کردند. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که طرحواره های ناکارآمداولیه و عزت نفس پایین مبنای نظری مناسبی جهت کودک آزاری والدین بشمار میآید و تلویحات عملی متنوعی جهت ملاحظات روانشناسی دارند.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، عزت نفس ، والدین کودک آزار و والدین بهنجار