ارزیابی وضعیت منابع آب و مصارف آب کشاورزی دشت بابل

برآوردهای انجام گرفته از منابع آب شیرین کشور حاکی از آن است که این منابع بسیار محدود بوده و نیز اختلاف فاحشی در توزیع آن در نقاط مختلف وجود دارد. استان مازندران یکی از قطب های کشاورزی کشور است و نقش مهمی در بهبود امنیت غذایی دارد. در پژوهش حاضر وضعیت منابع آب شیرین دشت بابل به عنوان یکی از مهم ترین مناطق کشاورزی استان، از نظر مصارف کشاورزی مورد بررسی قرار می گیرد. ویژگی شرایط آب و هوایی و میزان بارندگی محدوده طرح به گونه ای است که برای کاشت و داشت محصولات دیم نیازی به آبیاری نیست، اما برای کشت برنج نیاز وافری به آب و سایر نهاده های کشاورزی احساس می شود. در طی سال های گذشته، متوسط آبدهی رودخانه بابلرود در ایستگاه بابل از 1 / 518 به 8 / 444 میلیون مترمکعب کاهش یافت. با این وجود، کل سطح زیرکشت دشت البرز با در نظر گرفتن کشت مجدد به حدود 78500 هکتار افزایش یافت. بیشترین نیاز آبیاری منطقه مربوط به ماه های تیر و خرداد بود که از نظر دسترسی به منابع آب در بدترین وضعیت قرار دارند.

کلیدواژه ها:

آبدهی ، دشت البرز ، سطح زیرکشت ، شبیه سازی ، مدل Vensim