بررسی امکان مدیریت تلفیقی علف های هرز در مزارع چغندرقند

این آزمایش در سال 1390 در کرج و در قالب کرت های خرد شده نواری و طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل آرایش کاشت چغندرقند (تک ردیفه و دو ردیفه) به عنوان عامل افقی و دو عامل نوع گیاه پوششی و زمان حذف آنها به صورت فاکتوریل و به عنوان عامل عمودی مد نظر قرار گرفتند که در ترکیب با علف کش های انتخابی چغندرقند ارزیابی شدند. تیمارهای این بخش از آزمایش شامل نوع گیاه پوششی (شامل: چهار گونه جو(Hordeum vulgare L.) ، تریتیکاله (Triticosecale wittmack)، تربچه روغنی (Raphanus raphanistrum L.) و شبدر برسیم (Trifolium alexandrium L.)) و زمان حذف آنها (مرحله 4 برگی و 8 برگی چغندرقند) بودند. بررسی جمعیت علف های هرز و همچنین عملکرد چغندرقند از جمله صفات مورد ارزیابی در این آزمایش بودند. براساس نتایج این بررسی، آرایش کاشت تاثیر قابل توجهی بر جمعیت علف های هرز نداشت اما گیاه پوششی جو، تریتیکاله و سپس تربچه روغنی (به ترتیب با میانگین 81 ، 78و 70 درصد افت وزن خشک علف های هرز نسبت به شاهد ) برای این منظور مطلوب بودند. علاوه بر این، حفظ گیاه پوششی تا مرحله 4 برگی گیاه زراعی تاثیر بیشتری بر کاهش جمعیت علف های هرز داشت.

کلیدواژه ها:

آرایش کاشت ، علف کش ، کنترل تلفیقی ، کنترل زراعی