آبشستگی اطراف سرریز جانبی کلیدپیانویی در مقطع 120 درجه در کانال قوسی

سرریزهای جانبی از جمله سازه های هیدرولیکی هستند که برای انحراف آب از یک کانال اصلی زمانی که ارتفاع آب از یک حد معینی فراتر می رود مورد استفاده قرار می گیرند.در اغلب پروژه هایی که سرریز جانبی در آنها مورد استفاده قرار می گیرد، کانال اصلی بصورت خاکی و با بستر متحرک است. در کانال های با بستر متحرک تعامل بین جریان از روی سرریز جانبی و انتقال رسوب در کانال اصلی تاثیر بسزایی در شرایط جریان از روی سرریز جانبی دارد.در این مطالعه به بررسی آبشستگی بستر کانال قوسی در 120 درجه با سرریز جانبی کلیدپیانویی می پردازد که عمق تعادل آبشستگی به شدت جریان، طول سرریز و ارتفاع آب روی سرریز وابسته می باشد 50 درصد عمق آبشستگی در 15 الی 17درصد زمان تعادل اتفاق میفتد. همچنین عمق آبشستگی با افزایش پارامترهای V/V_c (نسبت سرعت به سرعت بحرانی) و همچنین L/R_c ( طول سرریز به شعاع کانال) افزایش پیدا می کند. همچنین زمانی که از عمق آب بر روی سرریز کاسته می شود میزان آبشستگی در سرریز به علت وجود جریان های ثانویه افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

سرریز کلیدپیانویی ، فرسایش پذیر ، عمق آبشستگی ، جریان ثانویه ، قوس