مقایسه گونه های گردوی ایرانیJuglans regia و گردوی سیاه شرقی Juglans nigra از نظر تحمل به تنش خشکی

تنش خشکی یکی از مهمترین تنش های محیطی موثر بر درختان میوه است و میتواند بطور قابل توجهی منجر به کاهش عملکرد شود. گردوی ایرانی Juglans regia L با سطح زیر کشت قابل توجه آن یکی از مهم ترین محصولات خشکباری ایران می باشد که برای رشد مطلوب و بهره وری، به آبکافی نیاز دارد. گردوی سیاه شرقی Juglans nigra L از لحاظ چوب مهمترین گونه گردوی آمریکای شمالی استکه در برخی مناطق بعنوان پایه کشت می شود. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر برخی پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو گونه گردو، مقایسه آنها و تعیین گونه مقاوم، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و 20 تکرار در یک گلخانه کاملا کنترل شده اجرا گردید. در این پژوهش، سه سطح تنش خشکی شامل تیمار شاهد 80 درصد ظرفیت زراعی تنش متوسط 50 درصد ظرفیت زراعی و تنش شدید ( 20 درصد ظرفیت زراعی) اعمال شدند. نتایج نشان داد که پارامترهای اندازه گیری شده تحت تاثیر تیمار خشکی واقع شدند و دو گونه عکس العمل متفاوتی نشان دادند. گردوی سیاه شرقی کمتر تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت و دانهال های آن مدت زمان بیشتری زنده ماند.

کلیدواژه ها:

گردوی ایرانی ، گردوی سیاه شرقی ، مقاومت به تنش خشکی