کشاورزی شهری در راستای پیشبرد توسعه ی پایدار

کشاورزی پایدار برخاسته از توسعه پایدار میباشد که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. توسعه ناپایدار شهرها و استفاده بی مهابا از تکنولوژی همراه با مصرف گرایی شدید منجر به ایجاد بحران های زیست محیطی و زوال منابع انرژی و غذایی شده است. شهرها به عنوان مصرف کنندگان شدید منابع و تولیدکنندگان مواد زاید شناخته شده و اثرات شهرها فراتر از اثرات کالبدیشان رفته است. افزایش جمعیت و کاهش تولید، باعث افزایش سوء تغذیه در جهان خواهد شد که ناپایداری های اجتماعی و اقتصادی را در پی خواهد داشت و این مسایل توسعه شهرها را با مشکلات اساسی مواجه خواهد نمود. راه حل های متنوعی در کلیه سطوح و رشته ها برای مرتفع نمودن این بحران ها پیشنهاد شده که یکی از آنها کشاورزی شهری است. قسمت عمده زمین های شهری قابلیت تبدیل به فضای سبز را دارند و از این فضاها می توان برای کاشت گیاهان مثمر استفاده کرد. کشاورزی شهری سیستمی است که در آن با استفاده صحیح از منابع و بستر طبیعی یک شهر می توان بخشی از نیازهای غذایی شهروندان را تامین و کیفیت محیط زیست شهری را حفظ و از تخریب ذخایر طبیعی جلوگیری نمود و با ایجاد فرصتهای شغلی جدید به ابعاد اجتماعی و اقتصادی توسعه پایدار نیز جامه عمل پوشانید. این پژوهش در پی آن است تا به چگونگی بهره گیری از این روش و اثرات آن در شهرهای امروز بپردازد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، توسعه ، شهر ، پایدار