بررسی ارتباط اخلاق حرفه ای و کارآفرینی ( مطالعه موردی: آموزش و پرورش شهرستان شهرکرد)

پرداختن به اخلاق در برنامه های کلان جامعه دارای اولویت خاصی است و غفلت از آن آثار زیانبار فراوانی به بار می آورد و آموزش و پرورش برای نهادینه سازی اخلاق در فرهنگ سازمانی خود محتاج ترویج مستمر واثربخش اخلاق در همه ارکان خود می باشد. رعایت اخلاق حرفه ای در آموزش و پرورش، حافظ سعادت و رفاه فردی و گروهی دانش آموزان به جامعه است و تجاوز به آن می تواند به توانایی یادگیری دانش آموزان لطمهوارد کند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی ارتباط اخلاق حرفه ای و کارآفرینی به منظور آگاهی از وضع موجود و شناسایی عوامل موثر جهت ارتقاء اخلاق حرفه ای به کار می رود. شیوه انجام پژوهش توصیفی از نوعهمبستگی و جامعه آماری آن، معلمان آموزش و پرورش شهرستان شهرکرد می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان مشتمل بر 370 نفر است که به شیوه تصادفی انتخاب می شود. میزان ریزش نمونه 140 نفر می باشد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته و جهت توصیف داده ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده می شود. یافته ها نشان داد بین تمام مولفه های اخلاق آموزشی به جز پرداختن به موضوعات حساس و احترام به محل آموزش با عملکرد استادان رابطه ی معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اخلاق حرفه ای ، کارآفرینی ، آموزش و پرورش