حقوق شهروندی در بیان معصومین و فقه امامیه

پژوهش حاضر درصدد است یکی ازمسایل مطرح دردوره کنونی با عنوان حقوق شهروندی را ازدیدگاه امام علی علیه السلام بررسی نماید چرا که با رجوع به دستوران و راهنمایی های پیشوایان دینی میتوان به درکی درست ازاین مورد رسید لذا دراین راستا با تاکید برسخنان آن حضرت درنهج البلاغه میخواهیم به فهم و دانش صحیحی دراین زمینه دست یابیم به این منظور چیستی مفهوم و حقوق شهروندی درنهج البلاغه با تاکید برهفت محور بررسی میگردد بستر شهروندی فضای شکل گیری ایده شهروندی)، مبانی شهروندی (مبنای نگرش به شهروندی و حقوق و تعهدات مربوط)، محتوای شهروندی (نسبت میان تعهدات و مزایا، با حقوق و تکالیف)، عمق شهروندی(حدود اهمیت و دخالت شهروندی در حوزه خصوصی و عمومی)، نوع شهروندی (نوع نگرش به مشارکت شهروندان در عرصه سیاسی)، گسترده شهروندی (چگونگی باز یا بسته بودن برخورداری از حقوق شهروندی دریک جامعه و قلمرو آن) و غایت شهروندی (که به غایت نظام سیاسی و جامعه بستگی دارد در نهایت این دریافت حاصل میشود که برخلاف دوگونه شهروندی درنظامهای دموکراتیک واقتدارگرا که به ترتیب عمدتا مبتنی بر حق محوری و تکلیف محوری است، در نهج البلاغه امیرمومنان(ع) به رابطه دو سویه در شهروندی معتقد است یعنی شهروندی مبتنی بر محوریت حق و تکلیف به صورت متقابل.

کلیدواژه ها:

شهروندی ، بیان معصومین ، فقه امامیه