مقایسه نشانه های پرخاشگری، افسردگی و احساس عدم کفایت در آزمون ترسیم آدمک بین کودکان عادی و کودکان با اختلال کاستی توجه و بیش فعالی 7-11 ساله شهر تهران

در بین فعالیت های کودکان نقاشی فعالیتی است که از تحول شناختی عاطفی و اجتماعی تاثیر می پذیرد و به همین دلیل به مقیاس وسیع در تشخیص روانی و روان درمانگری به کار گرفته می شود پژوهش حاضر با هدف سودمندی نقاش آدمک در تمایز مشکلات هیجانی بین کودکان مبتلا به بیش فعالی و کودکان عادی در بین سه متغیر افسردگی، پرخاشگری و احساس عدم کفایت انجام شد. نوع پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای صورت پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان عادی و بیش فعال 11-7 سال که در منطقه پنج تهران در سال تحصیلی 1393-94 مشغول به تحصیل بودند که از میان آنها 19 کودک بیش فعال مراجعه کننده به کلینیک های روانپزشکی به شیوه نمونه گیری در دسترس و 17 کودک عادی به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند داده ها با استفاده از آزمون ترسیم ادمک جمع آوری شدند از طریق آزمون آماری یومان و یتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات گروه بیش فعال در متغیرهای افسردگی و احساس عدم کفایت تفاوت معناداری وجود دارد P<0/05 به این معنا که کودکان بیش فعال نشانه های افسردگی و احساس عدم کفایت بیشتری را نسبت به کودکان عادی در آزمون ترسیم آدمک نشان داده بودند اما در مورد متغیر پرخاشگری بین کودکان بیش فعال و کودکان عادی تفاوتی مشاهده نشد در نتیجه می توان با بررسی نقاشی های کودکان به حالات عاطفی آنها از قبیل افسردگی و احساس عدم کفایت پی برد و از آزمون ترسیم آدمک به عنوان یک ابزار تشخیصی یا کمک تشخیصی هم در کودکان بیش فعال هم در کودکان عادی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

ترسیم نقاشی آدمک ، کودکان با اختلاف بیش فعالی و نارسایی توجه ، پرخاشگری ، افسردگی احساس عدم کفایت