رابطه زمان و تاریخ

علمیت تاریخ در طول زمان ها همواره مورد مناقشه اصحاب علم بوده است.گروهی از صاحب نظران علوم انسانی با وجود این که از تاریخ بهره برده اند و آن را مورد مطالعه قرار داده اند علمیت این رشته علوم انسانی را زیر سوال برده اند و اظهار داشتند به دلیل برخی از کاستی ها تاریخ در زمره علم به حساب نمی آید. هرچند در این میان فلاسفه تاریخ گرا و یا مورخان فیلسوف ماب از علمیت تاریخ دفاع سرسختانه ای کرده اند.در این مقاله سعی شده تا عاملی که علمیت تاریخ را شبهه ناک کرده را بررسی و معرفی کنیم.درآمد: مقاله پیش رو درباره ارتباط زمان و علم تاریخ ا ست.در این مقاله سعی شده با ارایه تعریفاتی از علم تاریخ و زمان ، به رابطه موجود بین این دو مقوله پی ببریم.در تعاریفی که از تاریخ ، از اندیشمندان و مورخان ارایه داده ایم ، متوجه می شویم که در تاریخ فاکتور زمان یک اصل قلمداد می شود.اما در فصلی که راجع به علم بودن تاریخ ا ست ، مشاهده می کنیم وجود زمان، تاریخ را محدود و جزیی کرده است.از آن جایی که علم جزیی نیست و می بایست که تعمیم یابد،مسیله علم بودن تاریخ زیر سوال می رود. در بخش آخر از یکی از اندیشمندان و محققان این مقوله، راهکاری ارایه داده شده است که بتوانیم به تاریخ علمی دست یابیم.