مقایسه نتایج ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای کشت آبی گندم، جو و یونجه تحتآبیاری غرقاب و تحت فشار(مطالعه موردی: شهرستان فاروج)

کشاورزی پایدار در صورتی تحقق می یابد که اراضی بر اساس تناسب انها برای انواع مختلف کاربریها طبقه بندی و مدیریت شوند. از طرفی انتخاب یک روش مناسب ارزیابی زمین در کشورهای در حال توسعه مانند ایران جهت برنامه ریزی حال و آینده استفاده از اراضی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. هدف ازاین مطالعه مقایسه نتایج ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای کشت آبی گندم ، جو و یونجه تحت آبیاری غرقاب و تحت فشار در اراضی منطقه مطالعاتی اترک 4 در شهرستان فاروج استان خراسان شمالی است. در این مطالعه با استفاده از جداول نیازمندی اقلیمی ، خاک و سرزمینی محصولات مورد مطالعه برای آبیاری غرقاب و تحت فشار، شاخص اراضی به روش استوری و ریشه دوم محاسبه و سپس کلاس و تحت کلاس کیفی تناسب برای این محصولات تعیین گردد. نتایج این تحقیق نشان داد که به طور کلی ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای کشت تحت فشار دارای تناسب بیشتریی در اراضی منطقه مورد مطالعه است به طوری که تقریبا در بیشتر واحدهای اراضی تفاوت قابل توجهی نسبت به نتایج ارزیابی کیفی برای کشت غرقاب و در نتیجه شاخص اراضی داشته و حتی در بعضی از واحدهای اراضی باعث ارتقاء کلاس های ارزیابی کیفی تناسب اراضی شده است.

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، استوری ، ریشه دوم ، شاخص اراضی