ارزیابی رفتار خستگی و شیارشدگی قیرهای اصلاح شده پلیمری

بتن آسفالتی، یک ماده مرکب و شامل مصالح سنگی، قیر و هوا میباشد. قیر، به عنوان یکی از اجزای تحملکننده بار در آسفالت، مادهای با رفتار ویسکوالاستیک میباشد، به این معنی که در سطح معینی از سختی به عنوان یک جسم جامد الاستیک شناخته میشود، اما در همان زمان از نظر جریان و انرژی مستهلک شده به عنوان یک سیال ویسکوز شناخته میشود. اگر چه وزن قیر در مخلوطهای آسفالتی مقدار کمی می-باشد، ولی با توجه به تاثیر مهم قیر بر شرایط عملکرد مخلوطهای آسفالتی، بخش قابل توجهی از مطالعات و تحقیقات صورت گرفته بر روی توسعه آزمایشات قیر متمرکز شده است تا از این طریق بتوان رفتار خرابیهای مرتبط با روسازی از جمله شیارشدگی و خستگی را بوسیله آزمایشات قیر تعیین و ارزیابی نمود. هدف از این مطالعه ارزیابی رفتار خستگی و شیارشدگی قیرهای اصلاح شده پلیمری با استفاده از آزمونهای پیشرفته قیر میباشد. در همین راستا، از پلیمرهای پودر لاستیک (GTR ،(استیرن بوتادین استیرن (SBS (و اتیلن وینلاستات (EVA (به عنوان اصلاح کنندههای رایج قیر و آزمایشات خزش و بازگشت در چند سطح تنش (MSCR (و جاروب دامنه خطی (LAS (به عنوان آزمایشات پیشرفته قیر استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد اصلاح کنندههای پلیمری باعث کاهش قابل توجه حساسیت دمایی، جلوگیری از کاهش ناگهانی سختی و بهبود قابلیت برگشت پذیری قیر میشود. همچنین، با توجه به نتایج تحلیل VECD در آزمون LAS ،افزودن پلیمر به قیر موجب افزایش انسجام و یکپارچگی قیر و در نتیجه بهبود قابل توجه عمر خستگی آسفالت میشود.

کلیدواژه ها:

قیر ، اصلاحکننده پلیمری ، جاروب دامنه خطی ، خزشو بازگشت در چند سطح تنش ، خستگی